Αρχή λειτουργίας των μετρητών υγρασίας σανού

Οι περισσότεροι μετρητές τύπου καθετήρα χρησιμοποιούν την αρχή της ηλεκτρικής αντίστασης για τη μέτρηση της περιεκτικότητας σε υγρασία. Αυτή η μέθοδος εκμεταλλεύεται τη σχέση μεταξύ της περιεκτικότητας σε υγρασία του υλικού και της αγωγιμότητάς του. Επειδή η υγρασία είναι ένας αποτελεσματικός αγωγός του ηλεκτρισμού και ο σανός δρα ως μονωτής, η αντίσταση που συναντά ένα ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να υποδεικνύει επίπεδα υγρασίας. Ο καθετήρας αποτελείται συνήθως από δύο εξαρτήματα: το ένα εκφορτώνει το ηλεκτρικό ρεύμα ενώ το άλλο το λαμβάνει, ολοκληρώνοντας ένα κύκλωμα που μετράται από τα εσωτερικά εξαρτήματα του μετρητή. Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε υγρασία σε ένα δέμα σανού έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερη αντίσταση λόγω των αγώγιμων ιδιοτήτων του νερού, ενώ τα δέματα ξηραντηρίου παρουσιάζουν υψηλότερη αντίσταση. Στη συνέχεια, η περιεκτικότητα σε υγρασία παρεκτείνεται με βάση αυτή τη μέτρηση πυκνότητας, που γίνεται μεταξύ των δύο μεταλλικών επαφών στο άκρο του καθετήρα.